Vanaf Pangkor met de ferry naar Lumut, twee uur naar Ipoh gegaan met de bus, waar we in een mall moesten wachten en daarna door naar Cameron Highlands. Cameron Highlands ligt, zoals de naam al doet vermoeden, wat hoger gelegen in de bergen. Het is meteen te voelen aan de temperatuur (Serge vind het heerlijk ik heb het meteen koud) en bewolkt toen we aankwamen. CH dankt zijn naam aan een Schot die hier in de 17de eeuw de leiding had. Veel goede dingen gelezen over fathers guesthouse, die werd het dan ook. Heerlijke bedjes in het guesthouse en schoon, goede service en aardige mensen. Meteen al research gedaan voor trekkings, want daarvoor ga je naar CH. Trail 1 naar de hoogste berg was jammer genoeg dicht, maar genoeg andere om te lopen. Er werd ons uitgelegd wat er allemaal te doen was en we zijn plannen gaan maken.
Heerlijke gegeten in een indiase toko (feestmaal met roti, curry, kip, groentjes in sausjes, lime juices en een chocowafel voor mij na) en karma karma, we kwamen de fietser daar weer tegen.
Na een bizar slechte nachtrust (mogelijke het late en ook spicey eten) moesten we vroeg op voor onze hike om in ieder geval voor het donker weer thuis te zijn. Klinkt tough, dat was t ook voor ons. We begonnen met track no 7, welke heel stijl bleek te zijn en veel klimmen. Mooie jungle, afwisselde vegetatie. Ontzettend vochtig natuurlijk, je hebt genoeg water nodig. Vanaf het hoogste punt naar de top, twee en een half uur, begonnen we aan de afdaling. We hadden het allebei best zwaar, de trekking bleek later aangeschreven te staan als ‘very tough’. We kozen ervoor om een kleiner rondje te doen dan gepland, om er dan in totaal ongeveer vier uur over te lopen. We daalden af via trail no 8. We zagen een slang, welke we afkeurend als snek hebben gebombardeerd deze trip, omdat we er allebei totaal niet op gesteld zijn. Het verdween onder een boomwortel. En ik brak bijna een been omdat ik er halsoverkop van angst langs wilde rennen. Het pad naar beneden was ook zeer uitdagend, met omgevallen bomen, steile helligen, uitstekende wortels, erg mooi om te lopen. Zie de fotoos. Het pad kwam uit bij Robinson Falls, mooie wilde waterval waar we wat kiekjes schoten. Daarna wandelden we terug naar ons guesthouse en aten onderweg nasi telor, ayam; rijst met kip en ei. Ik koelde het ei op mn been, stuntpiloot, met ijs. Smiddags waren er hevige regenbuien, in het guesthouse gebleven. We waren te moe om ergens te gaan eten en daarom aten we curry kip en een hamburger in het restaurant. We haalden onze was op de bij de Indiase wasserette en haalden water. Kapot vielen we in slaap.
Op dag twee deden we na een roti met curry onze tweede hike naar de ‘Boh tea’ theeplantage. We gingen een stukje met de taxi, (het was te ver om te lopen vanaf t guesthouse) waarna we langs de weg naar boven liepen. Prachtig gebied met lokale strawberry- bee- en orchid farms; de grond is vruchtbaar vanwege het klimaat en er wordt van alles op verbouwd. Het was anderhalf uur helling lopen en we voelden de spierpijn van gisteren wel. De Boh tea plantage was de moeite waard. Prachtige bergen volledig begroeid met de theeplanten. We zijn helemaal naar het uitzichtpunt geklommen vanwaar je het hele gebied mooi kon overzien. Beneden een cheese carrot taartje gegeten (heel lekker) en natuurlijk boh tea gedronken. Je kunt er ook het verwerkingsproces in de fabriek bekijken.
Vervolgens een stukje met een shuttle bus (oude schoolbus) naar beneden gegaan en daarna stopte een auto en mochten we meerijden met een gezin uit Singapore. Met hen nog even over een strawberry farm gewandeld en toen terug gehitchhiked naar onze guesthouse. S middags rustig aangedaan, blogje geschreven en savonds bij dezelfde indian gaan eten. Morgen door naar Penang!
Comments