Milou Essink

Vroeg in de morgen kwam ik aan in Chiang Mai na een busreis van elf uur. De busrit was heel heftig, reed over een slecht wegdek (maar wat valt ervan te verwachten natuurlijk); nacht doorgehaald. Gelukkig had ik fijn gezelschap in de bus, zeer leerzame gesprekken gevoerd. Chiang Mai is een stadje in t noorden van Thailand, waar veel natuur en cultuur te bezichtigen is en staat bekend als hippiestadje.
De minivan bracht me naar het hostel waar ik veel goede verhalen over heb gehoord. Gemoedelijke backpacksfeer. Tegelijk met mij arriveerde een Duits meisje. We hadden beiden veel honger en zijn wat gaan eten. De rest van de dag geslapen en bijgekomen en savonds pad thai gegeten (glazige noodles met tofu, ei, kip, taugé, pindas en garnalen. Erg lekker. Wat avondshopping gedaan. Bier (Chang) gedronken in t hostel, relaxte mensen uit alle delen van de wereld.
Volgende dag voelde ik me meer mezelf. De nasleep van de jetlag is verdwenen! Sjghtseeing gedaan, prachtige boeddhistische tempels op loopafstand. Pittig met veertig graden maar zeer de moeite waard. Tempel uit de dertiende eeuw was nog meest indrukwekkend. Chinese ontmoet terug in het hostel. Vriendjes maken gaat zo snel hier.
Na gepakt te hebben voor uitcheck snel ontbijtje naar binnen gedrukt bij het beste restau wat ik tot nu toe heb meegemaakt en naar de Thaise ‘Grand Canyon’ gegaan. Ik liet me voor een groot deel verrassen, maar er werd gezegd dat het oogverblindend mooi zou zijn. Dat was t ook. Kijk op de foto’s om te zien hoe het eruit ziet, het is moeilijk te omschrijven.
Ben in twee uur bruinrood geworden en krijg nu echt een vakantiegevoel. Wat ik wel leer van deze reis is dat het niet altijd even leuk is en dat je het zelf moet maken. Dit was een hele mooie belevenis! Eind van de middag vertrokken met de bus naar Pai, zo een drie uur van hier. Pai is een beetje te vergelijken met Chiang Mai zeggen ze, maar schijnt nog meer laid back te zijn. In Pai kun je watervallen vinden en hotsprings! Sta ook wel weer erg te springen om nieuwe mensen te leren kennen. In de bus voor het eerst een moment gehad waarin ik alles voor mezelf op een rijtje kon zetten met een muziekje. Week 1 van de 28 is bijna om… Wat zal er allemaal nog op mijn pad komen? Ga ik het redden alleen en zonder mijn lieffies thuis? Stiekem wel een beetje trots op mezelf, ik ben het echt aan het doen!
Feel free to leave a message!