Skip to content →

Inle boattrip

Als ik ergens slecht tegen kan, weet ik nu van mezelf na deze trip, dan is het hordes toeristen. Ik vind het moeilijk om te zien hoe de locals veranderen, evenals de prijzen en de sfeer van de plek; alleen maar om de money. Ik weet dat ik er zelf ook een ben, dus het is niet helemaal fair om te zeggen. Het enige wat ik kan doen is respect blijven tonen voor de locals, wat soms nogal moeilijk is als je afgeblaft wordt maar vooral: me te gedragen. We hoorden dat de tempels van Bagan vanaf maart niet meer beklommen mogen worden, vanwege dronken toeristen. Voor zover ik weet is er een malloot van een tempel afgevallen en hij moest afgevoerd worden naar stad Mandalay. Dat is een beetje wat ik bedoel.
En een slecht gevoel kreeg ik ook bij het plannen van de boattour op Inle Lake, welke alle toeristen doen. Eigenlijk vanwege wat ik eerder heb beschreven. Daarom besloten we om samen een boot te nemen voor een halve dag, om niet andere toeristen (11 uur!!) rond te moeten touren. Ook omdat we dan zelf kunnen bepalen wanneer we weg willen en we niet al de shops af hoeven. Er waren goede en minder goede dingen aan de tour. Bij zonsopgang stonden de locals klaar op de boot om te poseren voor geld. Ze hielden een net in de lucht en balanceerden op een been. Een backpacker had me eerder verteld dat het net niet meer gebruikt werd. Gelukkig reden we daar eigenlijk heel snel voorbij en door naar de echte vissers. Ze staan op het puntje van de boot op een been en de andere gebruiken ze om de peddel te bedienen. Fantastisch gezicht. Ze schuiven het net van een stok en hopen dat daar visjes in zijn gezwommen als ze het weer binnen halen. We zijn langs shops gegaan maar konden daar gelukkig heel snel weer weg. Ik voelde me ongemakkelijk en Gavin ook, toen we tussen de huizen op palen doorvoeren. Het is heel bijzonder en mooi om te zien hoe de mensen leven maar je kijkt in hun huis. En letterlijk alles is open. De mensen vinden het doorgaans ook niet fijn, dat kon ik zien aan hun gezichten.
Btw, het lijkt me zo gek dat je niet zomaar even een rondje kunt lopen buiten maar altijd de boot moet pakken.
De floating gardens waren gaaf, eten verbouwen op het water, hoe dan? Een local vertelde me later dat ze eilanden in kleine stukjes hakken en daarop verbouwen en dat vastzetten met stokken.
We zagen op een andere plek vervallen tempels, waar bomen uit groeiden en dat was erg mooi. Om de terugweg wilde de bootman ons naar een andere attractie brengen maar dat wilden wij niet. Dus kwamen we op de terugweg drie vissers tegen die het net gebruikten! We hadden veel geluk want dit bleken de enige drie vissers te zijn die nog volgens de traditie visten. (Het bestaat dus wel nog) Ze duwden het net onder water en staken door de bovenkant in de bodem om de vissen op te jagen. Het systeem is me niet helemaal duidelijk.
Al met al, dat maakte em helemaal af. We waren beiden voldaan.

 

imageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimageimage

Published in Myanmar

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *