Na een pittige busrit door de jungle met prachtige panoramaas met rijstvelden en nog veel meer, kwamen we aan in Ruteng een klein dorpje. Kouder klimaat, laaghangende wolken in de bergen, mensen met mutsen. Fantastisch anders. We dronken de beste koffie die ik ooit heb gehad, uitgezonderd die van mama, bij onze vriend Boni en zijn Javaanse vrouw. Ze hielpen ons met alle informatie die we wilden hebben en hebben zoveel hart voor hun land. Dezelfde dag huurden we een scooter om naar het spinnenweb rijstveld te gaan. De weg erheen was de mooiste in zijn categorie, wat ik tot nu toe heb gezien. We stopten vaak om fotoos te maken en ik was zo gelukkig. De dunne hoge palmboompjes, graven van overledenen in de voortuin, de fluffy wolken op de vulkanen en de mensen met rode monden door het eten van een bepaalde noot blijven me bij. ‘Mister, mister hallo!’ We hadden een recorder nodig, zo vaak moesten we groeten. Maar wat fantastisch, nog zo puur. Het spinnenweb rijstveld was prachtig, net een view vanuit een luchtballon. Mensen werkten met hun buffels op het land en ploegden het land om in het water.
Toen de avond viel aten we bij Boni en leerden over de fijne plekjes van Flores. De volgende dag pakten we weer de scoot en reden naar Todo village. Het was ver, maar de moeite waard. Prachtige scenery en we werden in sarong gehesen. De traditionele huizen zijn gerestaureerd en er woont niemand meer in, wel eromheen. Dat stelde me wel wat teleur. Maar de huizen waren groot en mooi en nogmaals de ligging is zo perfect. Op de terugweg stopten we om nog eens van het uitzicht te genieten, er kwamen kindjes naar ons toerennen en de lokale bevolking kwam net ons praten. Net een film.
Comments