Na drie vluchten gepakt te hebben, Ende-Labuanbajo, Labuanbajo-Bali en Bali-Lombok, waren we er dan eindelijk. We reden meteen door naar Kuta beach, waar we laat aankwamen. Helaas voor ons heeft het bijna alleen maar geregend, met een lekkend huisje. De stranden waren wel adembenemend mooi, maar daar heb je vrij weinig aan in de regen. De eerste dag was gelukkig heel mooi en daar hebben we volop van kunnen genieten. Het strandzand was kleine bolletjes gesteente, er was lekker eten. Ik had het wel nodig na drie weken droge rijst en (soms rauwe) vis eens wat anders te eten. Het stel wat ik eerder op Bali airport had ontmoet kwamen we tegen en savonds hadden we pizza, Bintang, cocktail en een strandfeestje met een zeer westerse technoscene, wat tof was. Kindjes die mushrooms verkochten, heel weird. We besloten naar een andere plek te gaan omdat de regen niet vol te houden was. Hij ging naar Gili T, ik naar Gili Air, de enige waar ik vorig jaar nog niet geweest was van de drie Gili eilanden; liggende naast Lombok. Op Gili Air arriveerde ik tegelijk met Emily uit Nederland, die een bedbug vond (beestjes die in matrassen zitten en bloed drinken, heel vies) en ik daardoor ook niet wilde blijven. We deelden samen ergens anders een kamer en het was zo gezellig en chill en zo fijn om weer met een meisje te reizen! We hadden boeiende gesprekken en in het Nederlands.. ook wel eens leuk. We aten savonds met andere backpackers op het strand, een lange tafel met mooie lampjes en een strak wit tafelkleed. Voelde als dineren en het eten was zo goed… inclusief een hele goede vibe. Ik ging me weer een beetje de oude voelen.
Demi joinde ons de volgende dag. Het regende ook op Air intens, dus lieten we maar beiden ons oor piercen, wat niet geheel pijnloos was maar onder geweldige omstandigheden. De rest van de tijd childe ik em hard met Demi, Emily was al vertrokken. Kan alleen maar zeggen WHAT HAPPENS IN GILI STAYS IN GILI! En krabbetjesdansjes op het strand. Gili T was ook weer steengoed, met de avondmarkt, de Sama Sama reggae bar en een andere, waar we de hele avond hebben gedanst en de desperate mannen van ons af hebben moeten slaan. Free as we can be.
Het deed pijn toen ik afscheid van haar nam om naar Bali terug te gaan. Het was een onvergetelijk, intense tijd, met een Nederlandse waarmee ik zo goed levelde. Gelukkig is het een tot ziens!! Mental pictures hebben zich verzameld in mijn hoofd; mapje Gili. Thanks daarvoor lieve schat!
Na de boot in bus naar Sanur, waar ik maar een nachtje zou doorbrengen, kwam ik een chick tegen uit Zweden, waarmee het zowaar ook meteen klikte en we per toeval naar hetzelfde hostel gingen en alleen wij. Daar kwamen we fantastische mensen tegen. Ik ging naar de spa waar ik een massage kreeg die zo schoon en goed was dat ik bijna kon janken van comfiness. EN IK DAARNA EEN HETE DOUCHE KON NEMEN, met zoet water EN in een schone omgeving. Dat was fantastisch. En daarna mn haar een treatment kreeg en geknipt werd en ze fotoos maakten omdat ze zo onder de indruk waren van mn haircut (en dit twee jaar geleden zelden gewaardeerd kon worden door locals bij mij als vrouw) Ik daarna met de mensen van het hostel samen at en ik mijn vriend Jo uit Bali weer zag. We met zn allen bier gingen drinken in het restaurant waar ik Jo had leren kennen twee jaar geleden, ik Desy daar weer ontmoette en we pool speelden. Ik vond het zo erg dat ik de volgende dag weg moest en mn nieuwe maatjes vroegen me of ik niet kon blijven. Maar dat ging helaas niet, want ik had mijn ticket al naar Myanmar!
Ik besef me zo goed dat ik in korte tijd een aantal fantastische mensen heb leren kennen en ik ben daar zo dankbaar voor. Ik voel me zo gewaardeerd en kan hen ook enorm waarderen. Deze ervaring heb ik nog niet eerder gehad, zo levelen met mensen. Tot gauw!
En ik sluit deze af met het opwindende nieuws dat ik eindelijk maar Myanmar ga en de laatste anderhalve maand in ga. Wat is het snel gegaan maar wat mis ik Nederland ook! Mijn plan is om de silent retreat te gaan doen meteen bij aankomst, in de natuur, zo een uur van Yangon. Wat een heel pittige is maar toch iets wat ik al lang graag wil ervaren. Daar na een tijdje stilte, later meer over. Ga je missen indonesie. Sampai jumpa lagi! Liefs vanaf de airport van KL, Maleisie.
Comments