We besloten om terug te gaan naar El Nido, het weer was daar beter geworden na de storm en het weer in Cebu zou weer slechter worden. We namen dezelfde route terug, maar het ging deze keer veel gesmeerder en ik vond het propeller vliegtuigje een stuk minder eng. Bij aankomst hadden we een perfecte zonsondergang bij ons huisje aan het strand voor bijna niks, met kindjes die aan het spelen waren in een boot. Heel pittoresk. We gingen s avonds terug naar dezelfde pizzatent als voorheen. Steenovenpizza. Ik mis thuis.
De volgende dag deden we de eilandhop. En het was al het reizen dubbel en dik waard; we waren beiden ontzettend onder de indruk van de schoonheid. We hadden een hoop stops, op verschillende eilanden maar vonden the big lagoon toch echt wel het mooiste. Een soort inham, omgeven door rotswanden, turquoise water en zo helder, dat het koraal te zien was. We kayakten erdoorheen en het was zo ontzettend sereen. Op een rustige plek met turqoise water, sprongen we uit de kayak en zwommen we in het water. Surreëel mooi. De rest was ook onbeschrijfelijk. Witte stranden, zulk helder water en mooi koraal. Zie de foto’s.
Dit was zo een dag die je nooit vergeet. We waren zo gelukkig.
De volgende morgen trokken we door naar Coron, een stad op een eiland boven Palawan. We waren beiden behoorlijk missel op de boot ernaartoe. Ik stond nog op mijn benen te wiegen toen we over smalle houtjes een stuk boven de grond naar onze accommodatie in Coron liepen. Het was een huis op palen, omgeven door een dorp op palen. Heel indrukwekkend. Dat was kerstavond. En wat voor een. We bezochten de kerstmarkt, met een grote kerstboom in het midden, dansende kinderen, bbq, tweedehands kleding en nog veel meer impressies. Ik heb nog nooit zoveel vrolijke kerstwensen gehad. We woonden een mis bij in de kerk en het was heel bijzonder om naast iemand te zitten die ook bekend is met kerk. Ter informatie: 90% van de inwoners op de filipijnen hebben de christelijk religie.
De eerste kerstdag vierden we op coron island (dus niet de plek waar we sliepen) en plekken daaromheen. We gingen er op de boot heen, met geweldige zon en gaven de gids een kerstslinger. De ene destinatie was nog mooier dan de andere. We hebben gesnorkeld boven een japans gevechtsschip. Gezwommen in het Kayangan meer, waar je in grotten kon snorkelen en boven water de stalactieten kon bewonderen. We zagen kreeften zwemmen in het zoete water van het meer. We hebben gesnorkeld in een marine koraal gedeelte op zee en wat was voor mij wel echt een hoogtepunt. Zoveel soorten koraal, groottes maar ook kleuren. Duiken over een gigantische vliegenzwam onder water, waar visjes boven zwommen. Na een rand koraal aan een rots opeens een steile wand naar beneden. Dook je naar beneden, dan zag je nog meer ongelofelijke vissen. Kwalletjes in de zee. Echt een andere wereld. Ik snap steeds meer waarom duiken zo geweldig moet zijn. S avonds dronken we rum en slenterden door het dorpje. Een geweldige eerste kerstdag, ik kan niets meer toevoegen.
Op de tweede besloten we t te doen als thuis; rustig aan en niet veel doen. We haalden lekkere dingen, aten cheesecake en planden onze verdere reis. We besloten dat we de volgende dag naar Manila wilden met de boot. Maar die bleek alleen dezelfde dag te gaan, dus deden we dat. Daar zaten we dan, op tweede kerstdag op een schip, tussen locals op het dek, als in een een grote dorm. Twee upper beds naast elkaar, in een aaneengesloten blok van acht bedden. We werden aangestaard. Ik vond het voor het eerst in mijn reis echt ongemakkelijk. Misschien was het om het feit dat de de trip plus 17 uur zou gaan duren en we al vier uur gewacht hadden. Ik besloot een knop om te schakelen en heb veel geslapen. Je kon toch niet meer dan liggen op bed. Ik was zo blij toen ik eindelijk van de boot af kon gaan. Een paar uur later stapten we in een bus.
Comments